Lindi Town: jua, ufukwe, bahari!
Door: Susanne
Blijf op de hoogte en volg Susanne
23 Juni 2009 | Tanzania, Lindi
Lindi town: zon, strand, zee!
De weken vliegen voorbij. Nu al ruim 2 weken in Lindi, nog 3 weken hier te gaan. Lindi is een klein stadje aan de zuidelijke kustlijn van Tanzania. Naar mijn gevoel meer een dorp met een lokale markt en een aantal winkeltjes. Hier wel meer te koop dan in Ruangwa, o.a. ook heerlijke vis! En gelukkig kan Hang dat ook nog eens heerlijk bereiden…Hhhmmm. Leven in ‘het huis’ is een grote luxe (al hebben we nu al bijna een week geen tap-water..): grote kamer, keuken, TV, airco, koelkast …. Al moeten we er wel volgende week uit. Dus de laatste 2 weken waarschijnlijk in een guesthouse. Wel even kijken of we ergens zelf kunnen koken, anders eten we elke avond ugali of rijst met kip…
Bijna elke namiddag een wandeling langs het strand of een duik in de zee. Zwemmen doen we 5km uit de stad, waar het toegestaan is om in bikini te zwemmen en het ook veel rustiger is (vaak helemaal niemand!). Savonds een drankje aan het strand, met soms licht van de volle maan en vele sterren. Of een dans in de locale discotheek (heupen/billen schudden haha!).
Afgelopen weekend een lokale (primitieve) zeilboot gehuurd. Flink schommelen op de golven en uitkijken voor het zeil/de mast. Naar een aantal afgelegen strandjes geweest en gesnorkeld.
Met de stage/het onderzoek gaat het goed! De eerste week weer vele handen geschud, opzoek naar een vertaler, en een klein begin met interviews. Ik merk tijdens de interviews met de zwangere vrouwen al verschillen met Ruangwa en Lindi; hier zijn ze wat hoger opgeleid, hebben soms een baan, begrijpen mijn vragen sneller, etc. Hier is ook nog maar een klein percentage wat nog thuis bevalt. Melanie is mijn vertaalster, ook een super lieve en intelligente vrouw (ze doet me zelfs denken aan Grace, vertaalster in Ruangwa).
Toch ervaar ik hier ook voor mij schokkende verhalen: een vrouw die haar kind baarde in een busje opweg naar het ziekenhuis en een jong mager meisje van 19 die in haar eentje zorgt voor 2 kinderen (van haar zus en broer), ver weg woont van family, waarschijnlijk HIV heeft (maar niet mag testen van haar man). En een verhaal gehoord van Hang: een vrouw is HIV positief en zwanger van haar 2e baby. Eerste kind is nu vijf jaar oud en ook HIV positief. Ook de vader is HIV positief. De verpleegkundige adviseerde haar dat dit toch echt haar laatste zwangerschap moet zijn. Ook omdat ze al drie keer aan haar buik was geopereerd. De vrouw accepteerde dit en zei als argument dat haar man nog wel een aantal andere vrouwen heeft waarvan hij kinderen kunt krijgen (en hun waarschijnlijk ook zal besmetten met HIV)...Vrouwen hebben hier zo weinig rechten. Voor vele vrouwen is de taak het huishouden draaiende houden en je man tevreden stellen. Naar mijn mening is dit geen goed leven te noemen- ookal zullen vele van hen niet veel beter weten.
Ook hier in Lindi al enkele interviews met Traditional Birth Attendants gedaan. Echt zo interessant om hun ervaringen te horen en te zien wat voor een medicijnen ze gebruiken. Openhartig leggen ze alles uit. Ik wacht nog op een telefoontje van een van hun, want ze hebben me belooft dat ik een thuisbevalling met eigen ogen mag zien…
Hier in lindi een goede vriend gekregen, Hakeem: jongen 23 jaar, woont met vriendin en baby zo’n 12 km uit de stad, zorgt ook voor zn zusje. Hij werkt als ‘police officer’ in Lindi en stuurt elke maand geld naar zijn ouders en broertjes/zusjes in ’t noorden van Tanzania. Hij had eigenlijk advocaat willen worden en voelt al dat hij gefaalt heeft in zijn korte leven. Ik ben afgelopen week bij hem thuis uitgenodigd. Ze hadden zo veel heerlijk eten voor me gemaakt. Savonds een rondleiding door het dorpje en een 3km wandeling naar een marktje (spannend in het donker). Hakeem spreekt goed engels en het is erg leuk om met hem verhalen uit te wisselen. Afgelopen zaterdag naar de zee geweest en hem zwemmen geleerd. Voor hem de eerste keer in de zee. Mensen zwemmen hier niet in de zee, omdat ze bang zijn voor de zee. Achteraf vertelde Hakeem mij dit: “mensen die problemen hebben gaan de zee in om hun problemen te vergeten. Om hun zorgen aan het water te geven. Als jij dan, als persoon zonder problemen de zee in gaat, zul jij die problemen van die ander krijgen.”
Ok, dan…
Tot zover!
Een tussenstand van de sponsoractie: we hebben nu rond de 500 euro!
Heb je nog niet je bijdragen kunnen geven? Geen zorgen, er is nog tijd tot en met eind augustus (voordat ik de top van de kili ga bereiken!). Allen heel erg bedankt!
De weken vliegen voorbij. Nu al ruim 2 weken in Lindi, nog 3 weken hier te gaan. Lindi is een klein stadje aan de zuidelijke kustlijn van Tanzania. Naar mijn gevoel meer een dorp met een lokale markt en een aantal winkeltjes. Hier wel meer te koop dan in Ruangwa, o.a. ook heerlijke vis! En gelukkig kan Hang dat ook nog eens heerlijk bereiden…Hhhmmm. Leven in ‘het huis’ is een grote luxe (al hebben we nu al bijna een week geen tap-water..): grote kamer, keuken, TV, airco, koelkast …. Al moeten we er wel volgende week uit. Dus de laatste 2 weken waarschijnlijk in een guesthouse. Wel even kijken of we ergens zelf kunnen koken, anders eten we elke avond ugali of rijst met kip…
Bijna elke namiddag een wandeling langs het strand of een duik in de zee. Zwemmen doen we 5km uit de stad, waar het toegestaan is om in bikini te zwemmen en het ook veel rustiger is (vaak helemaal niemand!). Savonds een drankje aan het strand, met soms licht van de volle maan en vele sterren. Of een dans in de locale discotheek (heupen/billen schudden haha!).
Afgelopen weekend een lokale (primitieve) zeilboot gehuurd. Flink schommelen op de golven en uitkijken voor het zeil/de mast. Naar een aantal afgelegen strandjes geweest en gesnorkeld.
Met de stage/het onderzoek gaat het goed! De eerste week weer vele handen geschud, opzoek naar een vertaler, en een klein begin met interviews. Ik merk tijdens de interviews met de zwangere vrouwen al verschillen met Ruangwa en Lindi; hier zijn ze wat hoger opgeleid, hebben soms een baan, begrijpen mijn vragen sneller, etc. Hier is ook nog maar een klein percentage wat nog thuis bevalt. Melanie is mijn vertaalster, ook een super lieve en intelligente vrouw (ze doet me zelfs denken aan Grace, vertaalster in Ruangwa).
Toch ervaar ik hier ook voor mij schokkende verhalen: een vrouw die haar kind baarde in een busje opweg naar het ziekenhuis en een jong mager meisje van 19 die in haar eentje zorgt voor 2 kinderen (van haar zus en broer), ver weg woont van family, waarschijnlijk HIV heeft (maar niet mag testen van haar man). En een verhaal gehoord van Hang: een vrouw is HIV positief en zwanger van haar 2e baby. Eerste kind is nu vijf jaar oud en ook HIV positief. Ook de vader is HIV positief. De verpleegkundige adviseerde haar dat dit toch echt haar laatste zwangerschap moet zijn. Ook omdat ze al drie keer aan haar buik was geopereerd. De vrouw accepteerde dit en zei als argument dat haar man nog wel een aantal andere vrouwen heeft waarvan hij kinderen kunt krijgen (en hun waarschijnlijk ook zal besmetten met HIV)...Vrouwen hebben hier zo weinig rechten. Voor vele vrouwen is de taak het huishouden draaiende houden en je man tevreden stellen. Naar mijn mening is dit geen goed leven te noemen- ookal zullen vele van hen niet veel beter weten.
Ook hier in Lindi al enkele interviews met Traditional Birth Attendants gedaan. Echt zo interessant om hun ervaringen te horen en te zien wat voor een medicijnen ze gebruiken. Openhartig leggen ze alles uit. Ik wacht nog op een telefoontje van een van hun, want ze hebben me belooft dat ik een thuisbevalling met eigen ogen mag zien…
Hier in lindi een goede vriend gekregen, Hakeem: jongen 23 jaar, woont met vriendin en baby zo’n 12 km uit de stad, zorgt ook voor zn zusje. Hij werkt als ‘police officer’ in Lindi en stuurt elke maand geld naar zijn ouders en broertjes/zusjes in ’t noorden van Tanzania. Hij had eigenlijk advocaat willen worden en voelt al dat hij gefaalt heeft in zijn korte leven. Ik ben afgelopen week bij hem thuis uitgenodigd. Ze hadden zo veel heerlijk eten voor me gemaakt. Savonds een rondleiding door het dorpje en een 3km wandeling naar een marktje (spannend in het donker). Hakeem spreekt goed engels en het is erg leuk om met hem verhalen uit te wisselen. Afgelopen zaterdag naar de zee geweest en hem zwemmen geleerd. Voor hem de eerste keer in de zee. Mensen zwemmen hier niet in de zee, omdat ze bang zijn voor de zee. Achteraf vertelde Hakeem mij dit: “mensen die problemen hebben gaan de zee in om hun problemen te vergeten. Om hun zorgen aan het water te geven. Als jij dan, als persoon zonder problemen de zee in gaat, zul jij die problemen van die ander krijgen.”
Ok, dan…
Tot zover!
Een tussenstand van de sponsoractie: we hebben nu rond de 500 euro!
Heb je nog niet je bijdragen kunnen geven? Geen zorgen, er is nog tijd tot en met eind augustus (voordat ik de top van de kili ga bereiken!). Allen heel erg bedankt!
-
23 Juni 2009 - 15:16
Marleentje:
Hey Suus!
Volgends mij zit je helemaal goed daar in Lindi! Heerlijk s'middags zwemmen! (hopen dat je natuurlijk niet echt de problemen van die ongelukkige mensen krijgt! Zoals Hakeem je vertelde!)
Wat leuk voor je onderzoek dat je nu ook echt de verschillen al ziet tussen de verschillende plaatsen!
Nou meissie, de tijd schiet al erg op! Nog ff en dan kan je aan je grote klim beginnen!!! Spannend hoor!
Hele dikke kus vanuit het zonnige nederland (het gaat zaterdag helaas weer regenen...) en take care daar! -
24 Juni 2009 - 18:34
Evelien:
Hoi Suus,
Goed om te horen dat je het zo naar je zin hebt daar. En je onderzoek, je doet wel wat ervaringen op zeg!
Hier bezig met de laatste loodjes, over 2 dagen mn artikel inleveren..best spannend!
Geniet er nog even goed van!
Liefs Evelien -
25 Juni 2009 - 10:12
Edith:
ja eindelijk een berichtje van mij, je komt alweer bijna thuis. haha ja ik heb het erg druk, vandaar deze late reactie maar via je mam blijf ik op de hoogte van jou activiteiten.
maar toch geniet van alles wat je ziet en meemaakt dikke kus edith -
12 Juli 2009 - 10:20
Brenda Stekelbos:
Hallo Susanne, wat een geweldige ervaringen. Wat zijn wij dan enorm verwent! Vrijdag 10 juli is Lara, de dochter van mijn broer via een keizersnede ter wereld gekomen. Fantastisch, alles erop en eraan. Maar een groot contrast met de verhalen die jij beschrijft. Wat zijn wij dan toch enorm rijk in elke betekenis van het woord. Leuk dat je het zo goed met Hakeem kunt vinden, zijn verhalen zijn natuurlijk erg interessant. Met ons gaat alles prima. De kids zijn lekker vrij en over een week Marco ook. We gaan twee weken naar de Ardennen. Wandelen. Jij nog heel veel succes en plezier met alles wat je doet. Groetjes van Brenda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
